Η ψυχοθεραπεία προσφέρει στον παιδί και στον έφηβο έναν ασφαλή χώρο έκφρασης, κατανόησης και ενδυνάμωσης.
Μέσα από τη θεραπευτική σχέση, το παιδί μαθαίνει να αναγνωρίζει και να εκφράζει τα συναισθήματά του, να κατανοεί τη συμπεριφορά του και να αναπτύσσει υγιείς τρόπους επικοινωνίας με τον εαυτό του και τους άλλους.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ατομική, οικογενειακή ή ομαδική, ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού και το πλαίσιο στο οποίο ζει. Στόχος δεν είναι η «αλλαγή» του παιδιού, αλλά η ανάπτυξη της εσωτερικής του ανθεκτικότητας και η δημιουργία ενός χώρου όπου μπορεί να είναι αυθεντικό και αποδεκτό.
Η έγκαιρη ψυχοθεραπευτική υποστήριξη μπορεί να κάνει τη διαφορά, ενισχύοντας τη συναισθηματική ωρίμανση και την ψυχική ευεξία.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Shirk, S. R., & Karver, M. (2011). Child and Adolescent Therapy: Cognitive-Behavioral Procedures. Guilford Press.
Siegel, D. J. (2012). The Developing Mind. Guilford Press.
Corey, G. (2021). Theory and Practice of Counseling and Psychotherapy. Cengage.
Teyber, E., & Teyber, F. (2017). Interpersonal Process in Therapy: An Integrative Model. Cengage.
Καρυστινού, Ε. (2020). Ψυχοθεραπευτικές Προσεγγίσεις στην Παιδική και Εφηβική Ηλικία. Εκδόσεις Πεδίο.
